به نام خدا

روز ۱۳ به در امسال بود که یه مقاله راجع به تجربه کارم با EBICS منتشر کردم.

توی اون مقاله بیشتر راجع به کلیات صحبت کردم که چی هست و چجوری میتونیم برای شرکت بگیریم.

به نام خدا

از آخرین پستم توی الفبا چیزی حدود ۱۱ ماه و ۷ روز میگذره توی سال ۹۹ چه اتفاقات مثبت و منفی زیادی برای هممون پیش اومد، از کرونا گرفته تا افزایش آمار ازدواج توی این دوران (که خودمم یکی از همینا بودم).

به نام خدا

بعد از چهار ماه گذشتن از قراردادن قسمت اول این آموزش تصمیم گرفتم قسمت دوم رو قرار بدم

یه مرور یه خطی به آموزش قبلی:

۰- هممممه ی تایپ ها اعم از Int, String, Array, Dictionary,Struct و... (به غیر از کلاس و کلاژر ) وقتی داخل یه متغییر دیگه ای assign میشن در واقع یه کپیشون توی رم ساخته میشه و اون متغییر به این مقدار جدید اشاره میکنه یعنی با تغییر دادن این متغییر جدید روی متغیر قبلی هیچ تغییری ایجاد نمیشه

۱.سویفت از مدیریت حافظه مرجع شماری استفاده میکنه

۲. دو تا از تایپ های سویفت به صورت مرجع استفاده میشن و مرجع شماری فقط برای این دو تا نوع استفاده میشه اولیش کلاس ها هستن و دومیش Clouser ها

۳. وقتی یک کلاس یا Clouser ساخته میشه و در یک متغییر assign میشه retain count اون آبجکت برابر ۱ میشه و هرچقدر این آبجکت رو در متغییر های دیگه assign کنیم یکی به این عدد اضافه میشه  و هرموقع متغییر ها scope شون تموم بشه یا خودمون برابر با nil قرارشون بدیم از این عدد کم میشه تا به صفر برسه و اون آبجکت ساخته شده از توی رم حذف بشه

۴. اگر یک کلاسی رو بسازیم و توی اون کلاس توی scope اصلی اون کلاس یک کلاس دیگه ای رو تعریف کنیم و بهش مقدار بدیم و براش کلاس فعلیمون رو بفرستیم یه retain cycle ساختیم که هیچوقت از توی رم حذف نمیشه (راه های هندل کردن چنین مشکلی رو توی این پست بررسی میکنیم)

به نام خدا.

شاید شما چندسال با سویفت کار کرده باشید اما این آموزش براتون چیزهای جدیدی داشته باشه پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید

به نام خدا

شاید اسمش رو شنیده باشید یا کسی از شما سوال کرده باشه یا حتی خودتون حین برنامه نویسی بهش برخورد کرده باشید؟

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید با نصب یه آیدی و ران کردن یه اپلیکیشن روی گوشیمون خیلیامون فکر کنیم که حالا یه برنامه نویس شدیم. قضیه اونجایی بدتر میشه که یه اپلیکیشن بزرگ بزنیم بعد اینکه یه اپلیکیشن نسبتا بزرگی رو زدیم (مثلا حس کردیم برنامه های بزرگی که الان موجود هستن و نصب چندده میلیونی دارن رو میتونیم با دانش فعلیمون پیاده کنیم) حس گندگی میکنیم و دیگه خدا رو بنده نیستیم اون موقع به خودمون میگیم God Of iOS.

به نام خدا

امیدوارم قبل شروع این مطلب قسمت اول تا سوم رو خونده باشید

اینبار میخوام تفاوت چندتا از Observable ها رو براتون بگم.

به نام خدا

یکی از کارهایی که توی ساخت اپ های بزرگ باید انجام بدید اینه که اگه یه لینکی توی گوشی باشه و مربوط به اپلیکیشن باشه شما بتونید اون لینک رو از سیستم عامل بگیرید و برنامه خودتون رو باز کنید و اون چیزی که باید نمایش بدید رو نشون بدید.

مثلا دیجی کالا که شما میتونید با کلیک روی لینک محصولاتش توی هرجایی از گوشیتون (مثل تلگرام) وارد برنامه دیجی کالا و صفحه همون محصول بشید.

به نام خدا

یه چیزی که ما ادما همیشه بهش نیاز داریم رمزنگاری و رمزگشایی هست (چرا؟)‌ چون خیلی وقتا یه سری اطلاعات محرمانه ای داریم که نمیخوایم همه از اونا با خبر باشن شاید تو فامیلاتون از اقوام خوب ترک و لر و کرد داشته باشید که وقتی میخوان حرف بزنن توی یه جمعی و کسی نفهمه با زبان خودشون حرف میزنن.

بسم الله الرحمن الرحیم

در دو جلسه پیش دو آموزش در مورد ساخت کاستوم ویو ها خدمتتون تقدیم شد که امیدوارم اول اونا رو بخونید از اینجا میتونید دو آموزش قبلی رو پیدا کنید (آموزش قسمت اول و آموزش قسمت دوم) در این جلسه قصد داریم یه طرحی که توی سایت دیریبل دیدم باهم پیاده کنیم